Onlangs publiceerde De Nieuwe Reporter een artikel omtrent de prijs die de consument zou willen betalen voor een digitaal gepubliceerd artikel. Dat deden zij op basis van de prijs die een artikel in print zou kosten. Deden zij de berekening op juiste wijze?
Het artikel pakte meteen de bestaande prijzen van eLinea, Blendle en MyJour als voorbeelden om deze vervolgens te vergelijken met de prijs van een artikel in print. Een interessante maar ook grotendeels onvolledige analyse, daar met geen woord werd gesproken over de invloed van adverteerders op de kostprijs en dus de uiteindelijke consumentenprijs van een artikel. De auteur van het stuk relativeerde echter zelf wel de 'berekende' cijfers, het zou nog veel te vroeg zijn voor keiharde conclusies.
Wat de prijs voor een digitaal artikel zou mogen zijn is onlangs ook uitgebreid consumenten onderzocht binnen een breder onderzoek welke ik mocht uitvoeren voor de Rabobank. Samen met Multiscope werd een aantal vragen geformuleerd, welke uiteindelijk resulteerde in de 'ideale' prijs per artikel voor kranten en tijdschriften. Er werden in totaal 1000 (niet zakelijke) consumenten bevraagd. Een vergelijking met de prijs voor print of een stukje muziek werd niet gemaakt.
75% van de ondervraagden gaf aan niets te betalen voor artikelen die via laptop, tablet of smartphone via websites of apps worden geconsumeerd. 2% zegt wel eens een digitale editie van een krant te kopen, bij een tijdschrift komt dat in 8% van de ondervraagden voor. Bij tijdschriften gebeurt dat ook vaker.
50% van de gebruikers van betaalwebsites of apps komen bij het willen doorlezen op een registratie/betaal pagina terecht, waarbij 17% zich hooguit (gratis) registreert, 80% klikt meteen weg. Toch zegt 25% van de ondervraagden wel een abonnementsvorm te willen overwegen waarbij men zelf een in te stellen maximum bedrag per maand wil vaststellen. 33% wil niet meer dan € 2,50 per maand uitgeven, 50% maximaal 5 euro, de rest is bereid meer dan 5 euro betalen.
Men zegt echter niet te willen betalen voor 'gewoon' nieuws, er moet dus meerwaarde geboden worden in de vorm van achtergronden, verdieping en analyse. Men wil het al dan niet doorlezen van een artikel beoordelen op basis van de titel, een inleidende tekst en soms het aantal woorden en/of de nodige leestijd.
Per artikel heeft men tussen de 2 en 3 eurocent over voor respectievelijk kranten- en tijdschriften artikel. Daarnaast zegt 75% een bepaald aantal artikelen vooraf gratis te willen lezen. 25% wil een volledige ongelimiteerde gratis periode. De consument wil dus gemiddeld per artikel ca. 2,5 eurocent betalen, met een maandelijke limiet van gemiddeld €3,75. Dat komt neer op ca. 150 artikelen per maand, ofwel ca. 5 artikelen per dag.
Vergelijkingen
In de praktijk lijken de prijzen voor losse artikelen voorlopig nog andere bedragen zien. Myjour 'Pay-Per-Article' berekent 1 tot 5 My (virtuele geldvorm) (één My kost afhankelijk van de samengestelde bundel tussen de 5,5 en 6,7 cent). Het prijsniveau per artikel beweegt zich daarmee tussen de 5,5 en 33,5 cent. Artikelen uit de NRC Reader kosten 2 My’s, ruim 13 cent per stuk.
eLinea berekent ongeveer hetzelfde bedrag. Bij de 'Pay-Per-Article' kost het grootste deel van de artikelen 10 cent, een minimaal deel 20 tot 30 cent. Er zijn ook uitzonderingen voor zogenaamde 'premium content', een artikel met Photoshoptips kost 1,79 en artikelen uit Auto Review Magazine 1 euro. De 'All-You-Can-Read' variant kost een tientje per maand, welke vooraf via PayPal wordt afgerekend.
Premium artikelen bij Printmedianieuws kosten ca. 22 cent per stuk, uitgaande van ca. 400 artikelen voor 90 euro ex. BTW per jaar.
Geef een reactie
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.