Print-to-web met Peekster: leuk idee of niet haalbaar?

Web-to-print is voor grafici een duidelijk omlijnd begrip, maar Print-to-web doet menig wenkbrauw fronsen. Zo ook bij Peekster, een leuk idee, maar of de app elk stukje drukwerk kan herleiden naar een digitale editie, is nog maar zeer de vraag. Een snelle analyse voor de paasdagen.

Het is een soort Shazam voor drukwerk. Shazam is een bekende app voor het analyseren en dus herkennen van muziek. Peekster zou hetzelfde moeten doen voor de herkenning van tekst. En daar zit meteen de beperking. Ik pakte mijn regionale dagblad om een artikel op de voorpagina te scannen. Ik koos een landelijk artikel, en nam de titel als basis voor herkenning. Na enige seconden maakte de app mij wijs dat het origineel niet gevonden kon worden.

Afhankelijk

Wat verder zoeken op de website van Peekster bracht het antwoord. Titels van bladen kunnen meedoen, maar individuele artikelen niet, waarmee de achterliggende herkenning dus afhankelijk wordt van het aanbod.

Print-to-web kent verschillende varianten van herkenning van content op papier. De meest bekende is de QR code, opgevolgd door de technologie van Layar, welke ook afhankelijkheden kent van de content.

Peekster werkt met OCR (Optical Character Recognition) en neemt dus bijvoorbeeld de headline van een artikel over, converteert deze naar tekst en zoekt dan in de index van de kranten of tijdschriften die 'meedoen' binnen de app.

Delen

Vervolgens verschijnt de digitale versie die je via diverse social media kanalen kunt delen binnen je netwerk. Verdiend wordt er aan premiumvoorzieningen, en uiteindelijk moeten (extra achtergrond) artikelen in de app ook gekocht kunnen worden. Peekster heeft inmiddels overeenkomsten met The Guardian, The Independent, The Times en de London Evening Standard. In ons land kent de app voorlopig dus nog weinig bruikbare toepassingen. Een korte demo: