Het niet ‘complete’ praatje van Peter Zwetsloot

COLUMN  (with a smile) - Vandaag viel 'GrafischGolfen 2018' op de deurmat. Natuurlijk meteen doorgebladerd naar de column van Hans Schoolenberg. Hij had het over mensen die hersenloos zouden zijn, een schedel om slechts de oren aan te hangen. Ik schonk er verder geen aandacht aan, totdat ik het verhaal van Peter Zwetsloot las.

Van Peter leerde de redactie bij printmedianieuws het concept 'eerst het plaatje, dan het praatje'. De introductie van grote kopfoto's kwam uit zijn schedel, waarvoor tot op de dag van vandaag veel dank. In zijn column 'Mensen niet vermoeien maar vermaken' schetst hij een stukje historie van met name het Grafisch Weekblad. Hij haalde herinneringen op aan de wekelijkse 'Editors Letter' van Rien Berends en Cees Pfeiffer, maar waar die herinneringen toe moesten leiden, werd niet duidelijk. En ook niet of er echt wel gejammer in de branche was, na het verdwijnen van het GW halverwege december 2012. Een open eindje.....

Compres, Pers en PrintBuyer

Zwetsloot liet de lezer vervolgens weten dat de bovengenoemde  'zusterbladen' niet veel later ook kopje onder gingen en dat Graficus 'fier overeind' bleef. Maar ook Graficus moest het in zijn column ontgelden. Alles wat de titel publiceert is volgens hem 'branded content'. En niemand zit daar volgens zijn praatje in gedrukte vorm nog op te wachten.

Vakbeurzen

Onder het kopje 'bezigheidstherapie' haalde hij vervolgens het concept van vakbeurzen onderuit. Hij zegt: 'Eigenlijk is dat een trieste vorm van verspilling van tijd energie en geld'. Vervolgens prijst hij de Grafische Vakdag die naar zijn zeggen op onverklaarbare wijze is omgedoopt tot 'Vakdag Print en Sign'. Hij zegt dat je moet oppassen als beurstitels veranderen qua naam en concept. De 'Grafische Vakbeurs & Vakbeurs Sign' gaat in maart volgend jaar Sign & Print Expo heten. Toch besloot hij met de conclusie in zijn stukje over 'vermaken' dat de Vakdag Print & Sign een verademing was, in één adem gecombineerd met het vermaak dat hij had tijdens het Grafisch Golfen. En dat mag natuurlijk......

Een schedel met oren

Ik kon het niet laten om het stukje van Schoolenberg nog een keer te lezen, met in herinnering het 'praatje' van Peter Zwetsloot. Schoolenberg zegt geïntrigreerd te zijn door woorden, dus bij hem staat de waarde van het praatje juist voorop. En daarmee maakte ik de link naar het praatje van Zwetsloot. Een plaatje waarin hij digitale media binnen de branche volledig over het hoofd zag. Misschien wel een schedel met oren, maar in dit geval zeker zonder ogen. Natuurlijk rolde 'GrafischGolfen 2018' al van de persen nog voordat Peter zich kon realiseren dat de titel printmedianieuws deze week haar eerste vijf jaar vierde. Een titel die met 400 artikelen per jaar gericht is op het bieden van relevante inhoud voor de branche. Nee, dat is zeker niet vermoeien, ook niet vermaken, maar objectief informeren.

Je vermaken doe je maar in je vrije tijd

De plaatjes van Zwetsloot in zijn periodieke nieuwsbrief zijn gericht op vermaak. En die plaatjes kunnen alleen maar verschijnen, wanneer er ergens weer 'iets' door 'iemand' is geïnstalleerd. De persberichten met mooie plaatjes rollen dan bij elk relevant medium binnen en daarmee is vrijwel elke nieuwsbrief snel gevuld. Ja, bij Graficus, maar ook bij Zwetsloot zelf. Dat is natuurlijk prima, laat iedereen zich daar maar mee vermaken. Maar ondernemen is meer dan jezelf vermaken. Ondernemen is je inspannen, je vermoeien om verder te komen, bij te blijven, te leren en kritisch de mening van de media te volgen. Printmedianieuws is een platform waarvoor je je inderdaad moet inspannen om wat te leren. Maar als je dat platform dan in je praatje vergeet, schets je niet alleen een eenzijdig maar ook zeker een onvolledig plaatje.

Plaatjes: Giuseppe Toppers - Danto